Porady
Jaki rodzaj odwodnienia liniowego wybrać ?
Jaki rodzaj kanału wybrać ? częste pytania pojawiające się przed wykonaniem projektu budowlanego. Na rynku dostępne są różne rodzaje materiałów z których wykonane są odwodnienia liniowe. Do podstawowych z nich należą beton , polimerobeton oraz tworzywo sztuczne. Sprawdzimy jakie mają parametry i gdzie ich zastosowanie sprawdza się najlepiej. Kanały odwadniające z tworzywa najczęściej kupowane są do garaży domowych . Na rynku występują różne ich rozmiary , najczęściej można spotkać się z wysokościami niskimi dostępnymi w przedziale od 60mm -160mm dobrze obetonowane świetnie sprawdzają się do tego celu . Istnieją również większe szerokości i wysokości od 200mm-400mm. Wśród wykonawców montujących odwodnienia liniowe istnieje stereotyp że takie kanały są słabsze i niechętnie go kupują. Markpol jako producent odwodnieni liniowych uważa że prawidłowo zamontowany kanał z tworzywa spełnia odpowiadającą mu klasę obciążenia i nie należy się tego obawiać . Dla przykładu podamy odwodnienia liniowe produkowane przez firmę Markpol występujące w szerokościach 200mm , świetnie sprawdza się na inwestycjach gdzie występuje potrzeba odprowadzania większej ilości wody , ruszt kanału wytrzymuje klasę D400i jest przystosowany dla ruchu aut Ciężarowych. Jakością i długowiecznością wyróżniają się odwodnienia betonowe wykonane z wysokiej jakości betonu zbrojonego stalą oraz włóknami szklanymi. Wykazują się one świetną odpornością na warunki atmosferyczne oraz środki drogowe takie jak sole itp. Cenowo są one zbliżone do odwodnieni liniowych wykonanych z tworzywa lecz istnieje większa gama rusztów oraz dostępnych wymiarów przez co mają szersze zastosowanie. Ostatnim omawianym rodzajem materiału jest polimerobeton według fachowców jest to najlepsze połączenie odwodnieni wykonanych z tworzywa i betonu . W Polsce zaczynają się cieszyć coraz większym powodzeniem . Tak po prawdzie najważniejszą rzeczą jaka jest istotna przy wyborze odwodnienia liniowego jest prawidłowe zaprojektowanie systemu odwodnienia liniowe. Podczas projektu należy wziąć pod uwagę intensywność eksplatacjii oraz przewidywane obciążenia. Dobrze zaprojektowane i dobrane kanały , dadzą gwarancje nie zawodności i zadowolenia gwarantuje to Producent odwodnieni liniowych
Dla czego warto stosować odwodnienia liniowe?
Potrzeba stosowania odwodnieni w terenach zurbanizowanych jest oczywista . Utwardzona powierzchnia miejska nie jest w stanie wsiąknąć nadmiaru wody. Do tego celu najlepiej sprawdzą się Kanały odwadniające które odprowadzą wodę do studzienki a potem kanalizacji miejskiej. By nasze odwodnienia spełniały swoją funkcje muszą być zaprojektowane w sposób przemyślany z uwzględnieniem wszystkich parametrów. Na system odwadniający składa się kilka elementów ( Kanały odwadniające wykonane np. z betonu , studzienka zbiorcza oraz ścianka czołowa. Na rynku dostępne są rozmaite kształty rusztów , każdy firma posiada swoje wzory i rozwiązania w zakresie mocowania. Warto zastanowić się i wybrać te najbardziej funkcjonalne dla bezproblemowej pracy Kanałów odwadniających oraz ich konserwacji.
Czym kierować się przy wyborze klasy obciążenia odwodnienia liniowego
Bez odpowiedniego zarządzania wodami nie da się dziś wyobrazić nowoczesnego miasta. Wszechobecny utwardzony teren nie pozwala na wsiąkanie wody. Dobrze dobrane systemy odwodnieni pozwalają zabezpieczyć miasto przed grożnymi w skutkach podtopieniami. Władze samorządowe oraz prywatni inwestorzy już dawno przekonali się że najważniejszym zadaniem jest wykonanie odpowiedniego projektu oraz dobór systemu odwodnienia które będzie trwałe oraz bezproblemowe w konserwacji. Podczas projektu odwodnienia liniowego projektant powinien kierować się pewnymi względami. Trzeba uwzględnić obliczenia ilości wody przepływającej przez kanał oraz klasę obciążenia która zależy od miejsca zastosowania. W Polskie normie wyróżniamy 6 klas. Klasa A15 przeznaczona jest dla osób poruszających się pieszo lub rowerzystów , są to odwodnienia nie przystosowane do użytkowania przez samochody . W dzisiejszych czasach gdzie konsumenci szukają jak najtańszych rozwiązań często są montowane w garażach domów jedno lub wielorodzinnych , w konsekwencji ulegają szybszemu zniszczeniu. Znacznie lepszym pomysłem jest zastosowanie odwodnienia z rusztem w klasie B125 góra kanału wykonana jest z żeliwa które nie poddaje się tak jak blacha ocynkowana odkształcaniu. Dla parkingów dla samochodów osobowych gdzie występują umiarkowany ruch sprawdzają się optymalnie , uwzględniając ich cenę i długość eksploatacji. Klasy D400 i większe stosowane są wszędzie tam gdzie odbywa się ruch samochodów ciężarowych. Są to odwodnienia które charakteryzują się dużą wytrzymałością z uwagi na mocny ruszt i konstrukcje kanału. Tego typu Odwodnienia stosowane w strefach przemysłowych , portach drogach szybkiego ruchu i różnych innych terenach specjalnych.
Jeżeli projektujemy jakąś powierzchnię utwardzoną, warto wziąć po uwagę kwestię odprowadzania wód opadowych. W tym celu najlepszym rozwiązaniem są odwodnienia liniowe, dzięki którym zadbamy zarówno o komfort użytkowania powierzchni, bezpieczeństwo, jak jej estetykę. Nie ważne, czy chodzi o indywidualne rozwiązanie w przypadku własnego podjazdu, czy o publiczny, dostępny wszystkim parking. Zawsze warto pomyśleć o właściwym dla miejsca przeznaczenia odwodnieniu liniowym, ponieważ w ogromnie przeważającej liczbie przypadków jest to rozwiązanie zawsze dostępne. Woda, która gromadzi się na utwardzonych powierzchniach, powoduje obniżenie trwałości materiału, z którego powierzchnia ta jest wykonana. Stąd też zalegająca woda opadowa nie stanowi wyłącznie estetycznego problemu. Sposobem na rozwiązanie tego problemu jest odwodnienie liniowe w postaci systemu kanałów, które wkopuje się w podłoże, a które umożliwiają skuteczne odprowadzenie wody poza teren. Stosowane obecnie odwodnienia liniowe odznaczają się dość szeroką wolnością wyboru w kwestii przystosowania systemu do jego miejsca przeznaczenia, zarówno pod względem parametrów funkcjonalności, jak i estetyki. Warto zainwestować w dobrej jakości odwodnienie liniowe, ponieważ jest to rozwiązanie, które przez wiele lat będzie służyć wymaganiom powierzchni, na której zostanie zastosowane. Polimerobetonowe odwodnienia nie są trwałe, niepodatne na działanie wysokiej temperatury, a do tego odznaczają się łatwością konstrukcji, jednak należy o tym rozwiązaniu pamiętać zanim zostanie położony bryk czy wylewka betonowa. Zamontowanie odwodnienia liniowego polega na wykopaniu wykopu o głębokości odpowiadającej wysokości stosowanego korytka, plus ok. 10 do 15 cm, aby znalazło się miejsce na fundament dla całej konstrukcji. Konstrukcja odwodnienia znajduje się kilka milimetrów niżej niż poziom, na którym znajduje się posadzka. Konstrukcję tę ostatecznie utwierdza beton. Projektując odwodnienia liniowe należy w pierwszej kolejności pamiętać o podstawowych dla właściwej konstrukcji wymaganiach. Pierwszym z nich jest odpowiedni spadek terenu, dzięki któremu siła grawitacji będzie miała szansę skutecznie odprowadzać wodę z miejsc jej potencjalnego zalegania. Jeżeli teren nie odznacza się odpowiednim spadkiem, zmusza to do zastosowania odwodnienia liniowego o większym zagęszczeniu, ponieważ przy niewielkim spadku woda po prostu daleko nie popłynie. Różnica wysokości powinna wynosić 2 do 3 mm na metr i jeżeli spadek nie występuje naturalnie, różnicę tę należy wprowadzić dzięki zastosowaniu korytka z odpowiednio pochyłym dnem. Drugą kwestią jest obecność zbiornika (bądź ewentualnie kanalizacji), do którego odwodnienie będzie odprowadzało zalegającą wodę. Jeżeli brakuje takiego miejsca, można zastosować rurki drenarskie i odprowadzać wodę na nieutwardzony teren sąsiadujący z naszą utwardzoną powierzchnią. Jeżeli nie dysponujemy nawet takim miejscem, jest to niestety przeciwwskazaniem do stosowania odwodnienia liniowego. W miejscach narażonych na zaleganie wody gruntowej, zwłaszcza powierzchniach utwardzonych, takich jak nawierzchnia dróg czy parkingów, zaleca się stosowanie systemu odwodnienia liniowego, który zapewni nie tylko estetyczność jego miejsca przeznaczenia, ale przede wszystkim bezpieczeństwo i funkcjonalność danej powierzchni, gwarantując jej trwałość przez o wiele dłuższy okres czasu. Podstawowym elementem systemu odwodnienia liniowego są korytka, czy też kanały, w których odprowadzana jest woda opadowa. Właściwie wykonane korytko jest odpowiednio gładkie i ma odpowiedni kształt, dzięki czemu zapewnia swobodny przepływ wody. Materiałem, z którego może być wykonane korytko, jest polimerobeton, czyli beton z dodatkiem żywicy oraz kwarcu, włóknisty beton z dodatkiem bądź włókna szklanego, bądź polimerowego, lub tworzywo sztuczne. Każdy z tych materiałów ma swoje zalety. I tak kompozyty betonowe odznaczają się wysoką trwałością i odpornością zarówno na działanie środków chemicznych, jak i niską temperaturę. Krawędzie niekiedy wzmacnia się za pomocą blachy z ocynkowanej bądź nierdzewnej stali. Natomiast odwodnienia liniowe z typowego betonu charakteryzują się zwiększoną nasiąkliwością i większą wagą, zaś z tworzywa sztucznego: mniejszą wagą, odpornością na korozję i działanie substancji chemicznych. Te ostatnie zyskują w ostatnim czasie na popularności. Producenci zazwyczaj oferują korytko długie na 50 bądź 100 cm, zaś wysokość i szerokość stanowią parametry dobierane indywidualnie dla każdego klienta, zależnie od wielkości powierzchni, na której ma zostać zamontowane odwodnienie liniowe, oraz od ilości zalegającej potencjalnie wody. W rozwiązaniach domowych najczęściej dobieraną wysokością jest między 7,5 do 15 cm, zaś szerokość – 10 cm. Na małych powierzchniach, jak podjazdy i ścieżki przydomowe, stosowane są zazwyczaj odwodnienia liniowe o płaskim dnie, pozbawionym spadku, który uzyskuje się poprzez odpowiednie ułożenie korytka. Na większych powierzchniach, na których ilość zbierającej się wody jest znaczna, stosuje się raczej korytka zawierające spadek, bądź korytka kaskadowe. Elementem łączącym poszczególne fragmenty korytka są odpowiednie wpusty i wypusty. Możliwość kształtowania konstrukcji dają korytka w kształcie litery T oraz takie, które konstrukcyjnie przystosowane są do łączenia się pod kątem 90 stopni. Oprócz samych korytek, które stanowią główny element konstrukcyjny odwodnienia liniowego, istnieje również kilka innych elementów. Od góry korytko przykryte jest tak zwanym rusztem, który służy do wstępnej filtracji zbieranej wody. Do najpopularniejszych rodzajów rusztów należą ruszty szczelinowe, kratowe i perforowane, których materiałem wykonania jest nierdzewna bądź ocynkowana stal, żeliwo, mosiądz bądź tworzywo. Mocowaniem rusztów są zazwyczaj śruby, ewentualnie zatrzaski. Aby woda swobodnie wpływała do korytka, powierzchnia rusztu powinna znajdować się ok. 2 do 5 mm niżej niż poziom terenu. Na początku i na końcu całego ciągu korytek odwodnienia liniowego montowane są tak zwane zaślepki, bądź inaczej ścianki czołowe albo dekle zamykające. Wyposażone bywają w króciec, dzięki któremu możliwe jest połączenie odwodnienia liniowego z przewodem kanalizacyjnym z jednej strony oraz pozostałymi elementami systemu z drugiej. Na samym końcu ciągów odwodnieni liniowych znajdują się studzienki, do których spływa woda. Bywa, że wyposażone są w specjalny kosz, który ma na celu zbieranie co większego zanieczyszczenia wody, zapobiegając zapychaniu się systemu. Kosz jest tak skonstruowany, by dało się go łatwo wyjąć i oczyścić. Elementem uzupełniającym systemu odwodnienia liniowego jest wycieraczka, która służy do utrzymania czystości przy drzwiach wejściowych do budynku – i tam też się ją montuje. Aby umożliwić odprowadzanie wody z rynny bądź kranu ogrodowego, należy zastosować tak zwane wpusty podwórzowe. Aby właściwie zaprojektować dany system odwodnienia liniowego, przeznaczony do danej lokalizacji, należy wziąć pod uwagę szereg elementów. Należy określić jaką trasą i jak długim ciągiem będzie odprowadzana woda, a także jak rozmieścić każdy z elementów systemu. Zależnie od wielkości terenu, na którym będzie zainstalowane odwodnienie liniowe, a także przewidywanej ilości opadów, należy odpowiednio dobrać liczbę ciągów i szerokość odwodnienia. Na szczęście większość sprzedawców oferuje pomoc kwestii odpowiedniego zaprojektowania instalacji systemu odwodnienia liniowego. Producencie odwodnieni liniowych określają precyzyjnie wytyczne w kwestii montowania ich produktów. Jeżeli będziemy trzymać się tych wytycznych, zainstalowanie systemu nie powinno nastręczać zbyt wielkich problemów. Pierwszą kwestią jest wykop, który powinien liczyć o 20 cm więcej szerokości i o 10 cm więcej głębokości niż samo korytko, które będzie w nim zainstalowane. Na dnie wykopu musi znaleźć się beton o klasie B15, na którym jeszcze przed wyschnięciem układa się kolejne elementy odwodnienia liniowego. Na korytku umieszczone są strzałki wskazujące kierunek, w którym płynie woda, co ułatwia montaż. Kolejne elementy układa się od najgłębszych do najpłytszych. Aby uzyskać równe i symetryczne ułożenie poszczególnych elementów korytka, można wykorzystać sznurek, który wskaże trasę. Kiedy korytka są już położone, należy umiejscowić na nich ruszty za pomocą zatrzasków lub śrub, w zależności od zastosowanego przez producenta rozwiązania w przypadku danego korytka. Z obu stron kanału wylewa się beton, również klasy B15. Odwodnienia liniowe charakteryzowane są za pomocą klas, w zależności od wysokości dopuszczalnego obciążenia, które korytko jest w stanie przyjąć. Odpowiednie klasy oznacza są alfabetycznie od A do F. Odwodnienia przeznaczone do zastosowań przydomowych – to odwodnienia klasy A lub B. Powierzchnie, na których występuje tylko ruch pieszy bądź rowerowy, są miejscem przeznaczenia korytek o klasie A15. Jeżeli na danej powierzchni występuje ruch samochodów osobowych, jak chodniki, ciągi piesze czy parkingi, to na takiej powierzchni należy stosować odwodnienia liniowe klasy B125. Nowoczesnym materiałem, które ma szerokie zastosowanie, również w przypadku odwodnienia liniowego, jest polimerobeton, na który w przeważającej większości składa się kilka frakcji kwarców. Jako spoiwo używana jest tutaj żywica poliestrowa, która fundamentalnie zmienia właściwości polimerobetonu względem tradycyjnego betonu. Jest to materiał uznawany za nieszkodliwy, który klasyfikuje się jako gruz budowlany. Na terenie, na którym nie jest możliwe naturalne wsiąkanie wody w grunt, zainstalowanie odwodnienia liniowego jest jedną z ogromnie ważnych kwestii, ponieważ zabezpiecza teren przed zalegającymi wodami opadowymi, zapewniając nie tylko estetykę, ale i funkcjonalność oraz bezpieczeństwo powierzchni. Zalegająca woda może doprowadzić do zawilgocenia ścian budynków. Aby odpowiednio zagospodarować zbierającą się wodę opadową, montowane są odwodnienia w dwóch rodzajach: bądź odwodnienia punktowe, bądź odwodnienia liniowe. Te ostatnie są obecnie najpopularniejszym rozwiązaniem dla potrzeb przydomowych. Dzięki ich zastosowania woda zostaje w bardzo prosty sposób odprowadzona do poza teren utwardzony, który chcemy zabezpieczyć. W dodatku montaż odwodnienia liniowego nie jest niczym skomplikowanym i nie wymaga dużo pracy. W skład całego systemu odwodnienia liniowego wchodzi kilka elementów: oprócz korytka, którym spływa woda, są to ruszty, studzienki zbiorcze i przewody odpływowe, a także pomniejsze elementy takie jak wpusty, wycieraczki, ścianki i osadniki. Niemniej to korytko jest najważniejszą częścią całej instalacji, ponieważ to ono głównie tworzy ciąg, który umożliwia zbieranie wody i przekazywanie jej do kanalizacji, a także ruszty. Materiałem wykonania może być tutaj tradycyjny beton lub beton włóknisty, tworzywo sztuczne, stal bądź polimerobeton, który wydaje się najlepszym rozwiązaniem dla potrzeb użytkowników indywidualnych, którzy chcą zabezpieczyć przed wodami opadowymi swój dom jednorodzinny. Zaletami polimerobetonowego odwodnienia liniowego są przede wszystkim trwałość i odporność na wahania temperatury, a także lekkość i szczelność. Długością korytka może być bądź 50 cm, bądź 100 cm. W kwestii szerokości i głębokości sprawa jest uzależniona od miejsca przeznaczenia, a konkretnie od wielkości terenu. Dno korytka może mieć spadek, ale nie musi – to zależy od naszych potrzeb. Ruszt pełni funkcję bezpieczeństwa, ponieważ zabezpiecza korytko przed nieuważnym wchodzeniem do niego – po prostu daje możliwość poruszania się po powierzchni korytka. Dodatkowo ruszt pełni funkcję ochronną, filtrując zanieczyszczenia, które mogłyby dostać się do korytka wraz z wodą. Korytko odprowadza wodę opadową do najniżej położonego elementu nazywanego studzienką zbiorczą, która zaś połączona jest z kanalizacją za pomocą przewodów odpływowych. Studzienka może być prefabrykowana lub składana z elementów w postaci kręgów. Studzienka zatrzymuje również zanieczyszczenia na elemencie zwanym osadnikiem. Dodatkowymi elementami są wpusty i wycieraczki, które odprowadzają wodę z rynien czy spod wejścia do domu. Każdy poszczególny system odwodnienia liniowego powinien być projektowany pod wymagania danego terenu, na którym system ten znajdzie się. Indywidualną cechą danego terenu jest jego zapotrzebowanie na wydajność odbioru wody i ze względu na ten parametr należy odpowiednio dobrać liczbę korytek, ich wielkość oraz sposób, w jaki zostaną rozmieszczone. Kolejną kwestią jest przewidywane na danym obszarze natężenie opadów oraz wielkość terenu, z którego będzie odprowadzana woda opadowa. Należy uwzględnić także spadek terenu, co ma ogromne znaczenie przy doborze odpowiedniego korytka, ponieważ na płaskim terenie konieczne jest wyposażenie odwodnienia liniowego w korytko ze spadkiem. Wreszcie dobór korytka podyktowany jest również obciążeniem, na które narażony będzie system odwadniający. Jeśli chodzi o rozwiązania przydomowe, zazwyczaj stosowana jest klasa obciążeniowa A15. Montaż odwodnienia liniowego nie jest czymś nastręczającym wielkich problemów. Wykopuje się płytki wykop pod korytko, który zalewa się warstwą betonu w klasie B15 lub B25 – w zależności od obciążenia. Na betonie układa się korytko w kolejności od najniższego do najwyższego miejsca. Kiedy beton jest już twardy, montuje się ruszty i zalewa boki korytka betonem. Aby umożliwić właściwy odbiór wody z powierzchni terenu, ruszt powinien znajdować się ok 2 do 5 mm niżej niż teren. Niewłaściwe zaprojektowanie bądź wykonanie odwodnienia liniowego skutkować może powstawaniem kałuż i błota, a fundamenty domu mogą ulec podmakaniu. W efekcie odwodnienie liniowe nie będzie spełniało funkcji, która jest mu przeznaczona. System odwodnienia liniowego składa się przede wszystkim z właściwie rozplanowanych korytek zabezpieczonych rusztami, które odprowadzają wodę opadową do kanalizacji bądź do nieutwardzonego gruntu poza powierzchnią terenu, ewentualnie gromadzona jest w zbiornikach, studniach chłonnych lub prowadzona do rowów melioracyjnych. Miejscem przeznaczenia odwodnienia liniowego jest utwardzona powierzchnia, która nie przepuszcza wody, wskutek czego narażona jest przy opadach na gromadzenie się wody opadowej. Do takiej sytuacji prowadzą również grunty gliniaste, ilaste lub skaliste. Jeżeli nasz garaż znajduje się niżej niż powierzchnia terenu, niezbędne jest wykonanie odwodnienia liniowego, aby zapobiec zalaniu w czasie gęstych opadów deszczu. Korytka, czyli podstawowy element konstrukcji odwodnienia liniowego, produkuje się z materiałów takich jak: zwykły beton, włóknisty beton zawierający włókno szklane lub polimerowe, tworzywo sztuczne bądź polimerobeton, czyli beton zawierający w składzie żywicę i ziarnisty kwarc. Kompozyty betonowe charakteryzują się wysoką trwałością i odpornością zarówno na działanie czynników atmosferycznych, jak i sztucznych substancji chemicznych. Odznaczają się również wysoką nieprzesiąkliwością. Ich krawędzie wzmacnia się blachą (stal ocynkowana bądź nierdzewna). Zwykły beton ma niższą nieprzesiąkliwość i jest znacznie cięższy, co może sprawiać problemy przy montażu. Z kolei tworzywo sztuczne odznacza się niewielką wagą, odpornością na korozję czy środki chemiczne. Oczywiście długość korytka uzależniona jest od zapotrzebowania na danym terenie, dlatego poszczególne korytka łączy się ze sobą za pomocą systemu wpustów i wypustów, ewentualnie systemu zatrzaskowego. Możliwości formowania kształtu systemu odwodnienia liniowego są bardzo szerokie. Korytka odwodnienia liniowego przykryte są rusztami, których funkcją jest zapewnić bezpieczeństwo użytkowania nawierzchni, ale także wstępnie przefiltrować wodę opadową, zatrzymując na powierzchni rusztu liście bądź inne zanieczyszczenia, które mogłyby zapchać korytko i skutecznie uniemożliwić właściwe funkcjonowanie odwodnienia liniowego. Ponieważ ruszt jest widocznym elementem odwodnienia liniowego, produkowany jest ich szeroki wachlarz tak, aby spełniał oczekiwania estetyczne klientów. Materiałem wykonania jest w tym przypadku stal ocynkowana, stal nierdzewna, żeliwo, mosiądz bądź tworzywo sztuczne. Ciąg, który tworzą korytka, prowadzony jest do skrzynki odpływowej, która instalowana jest niżej niż reszta elementów systemu. System może być wyposażony w kosze, które zatrzymują część większych zanieczyszczeń wody opadowej, dzięki czemu chroni inne elementy, takie jak kanalizacja, studnia chłonna czy drenaż rozsączający, przed zapchaniem. Kosze można łatwo zdemontować, aby usunąć zalegające w nich zanieczyszczenia. Podobne zadanie spełnia studzienka zbiorcza, która może być wykonana z tworzywa sztucznego lub betonowych kręgów. Ciąg rozpoczynają i kończą ścianki czołowe lub dekle zamykające, które pełnią funkcję zaślepki. Istnieją pewne elementy systemu odwodnienia liniowego, które odznaczają się szczególnym miejscem przeznaczenia. Do takich elementów należy np. wycieraczka, umieszczana przed drzwiami wejściowymi, której zadaniem jest nie dopuszczać do zalegania wody przed drzwiami bądź dostawaniu się wody do wnętrza budynku. W swojej konstrukcji wycieraczka jest po prostu skrzynką przykrytą rusztem. Skrzynka ta łączy się z rurą, która odprowadza gromadzoną wodę do kanalizacji lub poza utwardzony obszar terenu. Z kolei wpust podwórzowy jest to element umieszczany pod rynną , jeżeli nie łączy się ona z kanalizacją, lub pod kranem ogrodowym, zapobiegając powstawaniu kałuż pod tymi elementami. System odwodnienia liniowego należy projektować zanim wykona się nawierzchnię wokół domu, jednak sam system można zamontować samodzielnie, co nie będzie dużym wyzwaniem, jeśli tylko zastosujemy się do wymagań stawianych przez producenta. Należy zrobić wykop i zalać go betonem, w którym następnie układane są korytka odwodnienia liniowego. Jak grubo należy wylać beton – to zależy od klasy obciążenia. Strzałki znajdujące się na korytku oznaczają, w którą stronę powinna płynąć woda, co jest informacją na temat tego, w jaki sposób korytka należy układać, ponieważ należy to robić od najniżej położonego punktu do punktu najwyższego. Klasyczny system odwadniający nie zawsze spełnia wszystkie oczekiwania klientów, jednak odwodnienia liniowe Markpol produkowane są, by wszystkim im wyjść naprzeciw. Łącząc materiał nowoczesnej generacji oraz doskonały projekt konstrukcyjny jest w stanie spełnić wymagania nawet z najwyższej półki. Przykrycia w odwodnieniach liniowych firmy Markpol wykonywane są ze stali nierdzewnej i dają się łatwo zdejmować, co ułatwia czyszczenie. Przejeżdżając po odwodnieniu, nie powodujemy hałasu, ponieważ zastosowana jest monolityczna struktura, a brak rusztu zapewnia komfort poprzez wyeliminowanie hałasu. W systemach odwadniających firmy Markpol wodę odprowadza się obydwoma rowkami kanału wprost do centralnego odpływu. O dodatkową stabilność zadbano dzięki bocznym kieszeniom kotwiącym, które wzmacniają trzymanie w betonowym łożu. Zastosowane połączenia zgodne są z normą PN-EN 1433. Połączenia podłużne i poprzeczne są w 100% uszczelnione, gwarantując sprawnie działający system, chroniący budynek przed wnikaniem soli. Firma Markpol w swoich systemach stosuje innowacyjne elementy łączące, które umożliwiają projektowanie ciągów odwadniających „X”, „T” oraz „L”, zapewniając wysoki przepływ wody oraz wysoką stabilność i odporność dzięki stali nierdzewnej, z której jest wykonane. Odwodnienia liniowe firmy Markpol podlegają całkowicie recyklingowi, ponieważ są produktem mineralnym, wolnym od żywic czy rozpuszczalników. W produkcji Markpol wykorzystuje ekologiczne źródła energii, w dużej mierze odstępując od paliw kopalnych i unikając odpadów zanieczyszczających środowisko. Materiał, z którego wykonane są odwodnienia liniowe Markpol charakteryzuje się wyjątkowymi właściwościami. Należy do nich wysoka wytrzymałość na ściskanie, a także zginanie. Są to odwodnienia do 70% lżejsze niż klasyczne odwodnienia liniowe wykonane ze zwykłego betonu. Ponadto odznaczają się odpornością na działanie promieni UV oraz wysokie wahania temperatury. Odporne są również na korozję, działanie olejów i substancji ropopochodnych. Współczynnik rozszerzalności, który mają odwodnienia Markpol, odpowiada współczynnikowi materiałów mineralnych. Odwodnienia liniowe, które znajdowały się w użyciu przez wiele lat, czyli odwodnienia betonowe, polimerobetonowe, stalowe lub z tworzywa sztucznego, nie były w stanie sprostać wszystkim wymaganiom, które stawialiśmy odwodnieniom. Nie potrafiły połączyć lekkości, trwałości i ekologiczności. Jednak dzięki inwestycji w badania i rozwój udało się stworzyć FILCO TEN, który łączy w sobie dobre cechy zarówno korytek betonowych, jak i polimerowych. Firma Markpol produkuje odwodnienia liniowe, które są nie tylko odporne na uderzenia, ale również lekkie, nawet do 70% lżejsze niż tradycyjne korytka betonowe, i przyjazne środowisku. Dzięki materiałowi związanemu cementem i dodatkowo wzmocnionemu włóknami, korytko reaguje na niską temperaturę tak samo jak beton, z którego wykonana jest obudowa. Zostało to sprawdzone w temperaturze do -40 stopni! Duża odporność na uderzenia sprawia, że przeładunek i montaż elementów odwodnienia liniowego odznacza się wyższym bezpieczeństwem zarówno dla nas, jak i samych korytek. Produkcja odwodnienia liniowego w firmie Markpol charakteryzuje się dbałością o niskie zużycie energii i zachowanie zasobów, a same elementy odwodnienia są całkowicie podatne na recykling. Ponieważ odwodnienia liniowe firmy Markpol są do 70% lżejsze niż tradycyjne korytka betonowe, zapewniają mniejsze zużycie paliwa, zmniejszenie udziału CO, oszczędność zapasów, tym samym niższy koszt transportu, a także szybszy montaż. Odwodnienia liniowe Markpol odznaczają się również wysoką gładkością powierzchni korytka, zapewniając tym samym lepszy spływ wody, a tym samym sprawniejsze samooczyszczenie się korytka. Odporność na ściskanie odwodnienia liniowego gwarantuje kompozyt cementowy, w którym znajduje się wysoki udział włókien. To właśnie sprawia że korytko charakteryzuje się wysoką niepodatnością na obciążenie, zachowując jednocześnie swoją lekkość. Jest to idealne rozwiązanie do zastosowania przy własnym domu jednorodzinnym czy w ogrodzie.
Zobacz również
1.Jaki jest cel stosowania i instalowania odwodnień liniowych?
Montaż odwodnień linioweych umożliwia kontrolowony odbiór wód opadowych z miejsc charakteryzujących się utwardzeniem przy pomocy różnego typu innych materiałów budowlanych takich jak bruk, kostki betonowe czy inne. Różnorodność klas obciążeń umożliwia montaż i zastosowanie odwodnień liniowych w obiektach i miejscach różnego typu. Najczęściej odwodnienia liniowe stosuje się w celu odprowadzaniu wody z przydomowych miejscach takich jak na przykład wjazd do garażu, obrysy tarasów i chodników. Odwodnienia liniowe stosuję się również głównie do odwadniania parkingów oraz placy przeładunkowych.
Klasy obciążeń mówią nam jakie dane odwodnienie posiada możliwości związane z zastosowaniem czy to rusztu, czy to kratki lub pokrywy w określonej lokalizacji. Przykładowo klasa A15 to obciążenie dopuszczalne wynoszące 15 KN, natomias klasa B125 to 12.5 KN. Odwodnienia liniowe klasy C250 to dopuszczalne obciążenie sięgające 25,0 KN. Opierając się o polskie normy PN-EN 1433, instalowanie klas obciążeniowych kształtuje się następująco:
Klasa A15 – zastosowanie na drogach przeznaczonych dla ruchu pieszego, różnego rodzaju ścieżki rowerowe, oraz podjazdy garażowe, podjazdy do domostw.
Klasa B125 – stosowanie w celu liniowego odwadniania dróg przeznaczonych dla ruchu pojazdów osobowych, parkingów oraz stref przeznaczonych dla ruchu pieszego.
Klasa C250 - klasę tą stosuje się w celu liniowego odwadniania parkingów oraz pobocz. Znakomicie sprawdzają się w celu odwadniania ulic oraz placy przeładunkowych.
Klasa D400 - zastosowanie w celu liniwoego odwadniania dróg oraz parkingów dla wszelkiego typu pojazdów. Instalowane są też na placach rozładunkowych dla sklepów, marketów oraz hurtowni.